Igor Oleś | Photography

Bezmiar 2014

Każda osoba na Ziemi mogłaby napisać swój własny dziennik, pamiętnik używając słów, obrazów bądź innego środka przekazu, który najlepiej wyraziłby wspomnienia, przeżycia, wrażenia i doświadczenie. Bezmiar to pewnego rodzaju otwarty, uniwersalny dziennik każdego z nas. Zawiera problemy i momenty w naszym życiu, z którymi każdy z nas kiedyś się zmagał albo będzie zmagał. Nie mogę powiedzieć, że jest to mój własny pamiętnik - jest on oparty na moich wspomnieniach i doświadczeniach, ale są to te doświadczenia, które są ponad osobiste - te które wszyscy dzielimy ze sobą. Każdy z nas pamięta swoje pierwsze zabawki, atmosferę dzieciństwa, "zabawki" bardziej skomplikowane, które towarzyszą nam w życiu dorosłym, egoizm - który prześladuje nas, zalewa emocjami i myślami. Każdy z nas wie o tym, że jest częścią pewnej całości, pewnego uniwersum z określonymi zasadami i społeczeństwem, z którym albo się zasymilujemy albo pozostaniemy obok - samotni, ale w symbiozie z naturą. Estetyka jaką wybrałem do stworzenia tych planów zdjęciowych pokazuje moją własną wizję tych obiektów. Zestawiając te obiekty z fotografiami na wystawie chciałbym pobudzić widza do tworzenia własnej wizji owych rzeźb i spróbować wywołać ich własne wspomnienia. Projekt jeszcze nie skończony. Rozpoczęty na rezydencji w Emmanuel Collage w Bostonie.
Limbo 2013

Limbo to zawieszenie w czasie, opowieść o chorobie i emocjach. Łączę w niej kilka bardzo ważnych dla mnie elementów. Własnoręcznie wykonane obiekty, jako zmaterializowanie moich odczuć i wrażeń. Przestrzeń, w którym owe obiekty osadziłem, a którego wizualna forma silnie koresponduje ze mną, oraz dygresje - wątki w których na chwilę oderwałem się od głównej myśli, błądząc pomiędzy dzieciństwem, a dorosłością oraz medytacją, która stała się dla mnie oparciem i elementem trzymającym wszystko w równowadze. Kolorystyka i forma, którą się posłużyłem bardzo silnie przedstawia moje wnętrze, moje uczucia - elementy lekkie, jasne, spokojne są metaforą dobrego nastawienia - nadziei, a elementy ciężkie, smutne, ciemne to symbol niepokoju, ale też oczyszczeń. Wszystkie te fotografie pojawiały się mojej głowie w postaci wrażeń, niedokończonych obrazów, które powoli dojrzewały i podczas fotografowania nabierały nowego, własnego kształtu. Ich różnoraka stylistyka ma podkreślać sinusioidalną naturę każdego stanu, który nas dosięga.
Symbioza 2012

Symbioza, czyli współistnienie zjawisk lub osób wzajemnie na siebie wpływających. Każdy zna taki moment w swoim życiu, w którym „odcina się od całego świata”. Spędza wtedy czas sam ze sobą i adaptuje swoje otoczenie, tak, aby stworzyć swój własny azyl - przestrzeń, w której odpoczywa. W moim przypadku była to przestrzeń lasu - przestrzeń natury. Symbioza opowiada o momencie, czasie, w którym czułem ogromną więź z naturą i chciałem do niej należeć - stanowić jej część. Trwając w tym stanie zmęczenia rzeczywistością, trwałem w symbiozie z otoczeniem, które podświadomie samo się nasunęło i samo mnie przyciągnęło. Ludzie otaczają się naturą i samodzielnie adaptują ją na swoje potrzeby - w sposob mniej lub bardziej świadomy, choćby poprzez prowadzenie ogrodu, spacer po lesie czy dekorowanie wnętrz kwiatami. Stąd połączenia naturalistycznych kadrów z wykreowanymi przeze mnie obiektami-rzeźbami, które są metaforą tych tworzonych, często podświadomie, ogrodów i ogródków. “Symbioza” jest próbą stworzenia mojej wizji “ogrodu”, który może z pozoru wygląda dość mrocznie i niepokojąco, jednak ja znalazłem w nim schronienie i odzwierciedlenie nagromadzonych we mnie emocji tamtego czasu.
Hostel 2011

Istnienie Hostelu jest uzależnione jedynie od wiary w podania i legendy na jego temat, według których był to punkt centralny państwa złożonego z siedmiu krain. Każdą krainą rządził jeden władca. Gdy ten umarł, na jego cześć wznoszono pieczęć w Hostelu, w którym nie obowiązywały prawa fizyki, a każda imaginacja była urzeczywistniana. Cykl Hostel przedstawia własnoręcznie wykonane instalacje, które sfotografowałem na negatywach barwnych typu 120. Do ich stworzenia i uzyskania efektów kolorystyczny użyłem wszelkiego rodzaju artykułów codziennego użytku, takich jak kakao, woda, szampon do włosów, bułka tarta, kreda czy popiół.
Fantasmagoria 2011

Fantasmagoria jest wizualnym przedstawieniem podróży do mojego wnętrza. Kolor i forma, którymi się posługuję są przedstawieniem moich osobistych odczuć, wrażeń i pewnego rodzaju podświadomych, nigdy nie odkrytych, a upragnionych imaginacji.
Vanitas 2010

Vanitas składa się z dwóch zestawów fotografii. Pierwszy wykonany klasycznie na negatywach, a drugi lentikularnie. Oba zestawy dotyczą motywu przemijania człowieka, jego nietrwałości i ulotności. Pierwszy porusza kwestie osób i świata, który mnie otacza, a drugi jest skierowany bezpośrednio do mnie. W pierwszym zestawie kształty farby, którą zostali zalani modele, bądź granice czarnego papieru, którym ich owinąłem symbolizują różne rodzaje śmierci - od tej powolnej, która ciągnie się czasem latami, do tej krótkiej - niespodziewanej i nieoczekiwanej. Drugi zestaw przedstawia proces topnienia własnoręcznie wykonanych odlewów woskowych części mojego ciała. Technika lentikularna, której użyłem umożliwiła mi przedstawienie ruchu – topnienia – które jest dla mnie metaforą ulotności. Odlewy gipsowe, które dołączam do fotografii, maja być symbolem człowieka jako materii, której możemy dotknąć, a nie tylko przemijalności. Te fotografie to moje wizualne przedstawienie człowieka, upływu czasu i następstwa starości.
Parking 2009

Cykl fotografii jednej ściany, wykonany na negatywach, techniką otworkową, na parkingu pod Spółdzielczym Domem Handlowym Central w Łodzi. Ideą cyklu było wykreowanie pejzażu przy ścianie na zwykłym miejskim parkingu używając przedmiotów codziennego użytku (np. mleka, cukru, wody, czerwonej papryki, płynu do mycia naczyń, ziemi, piasku). Wykorzystując właściwości Camery Obscury (np. bardzo dużą głębię ostrości) oraz własne obserwacje udało mi się osiągnąć zamierzony efekt.